Pools of Mercury: "Πάνω απ’ όλα είναι η μουσική και όχι η προβολή μας"

Οι Pools of Mercury, μια τετραμελής psychedelic stoner/desert rock μπάντα από την Αθήνα, έκανε την εμφάνισή της την άνοιξη του 2012. Ήδη μετρά μια σειρά live εμφανίσεων σε μαγαζιά όπως το Six D.O.G.S και το 7sins Club, αλλά και συμμετοχή ως εναρκτήρια μπάντα στο Praise the Fuzz vol.7 Generator Party, τον περασμένο Σεπτέμβριο στο πευκοδάσος του Σχοινιά.


Δεχόμενοι επιρροές από συγκροτήματα όπως Kyuss, 1000mods, Colour Haze, Acrimony κ.ά., και έχοντας διαμορφώσει το δικό τους ύφος αυτά τα δύο σχεδόν χρόνια, οι… «Πισίνες Υδραργύρου» έχουν πλέον αποκτήσει το δικό τους πιστό κοινό.

Με το πρώτο τους EP στα σκαριά και μπόλικη όρεξη, σε λίγες μέρες φτιάχνουν βαλίτσες και ανηφορίζουν προς τη συμπρωτεύουσα, όπου θα ανοίξουν παρέα με τους Craang τη συναυλία των Sigiriya στο Block 33. Με αφορμή λοιπόν αυτή τους την παρθενική εμφάνιση στη Θεσσαλονίκη, συναντήθηκα μαζί τους για μια κουβέντα και καφέ.

Μέλη της μπάντας είναι ο Sol (κιθάρα και φωνή), ο Foum (κιθάρα), ο Jojo (μπάσο) και ο Bill (τύμπανα). Το όνομά τους, «Pools of Mercury», όπως είπαν ήταν η πρώτη ιδέα  των Kyuss για την ονομασία του δίσκου τους που τελικά βαφτίστηκε «Welcome to Sky Valley» - ήταν επομένως και η έμπρακτη απόδειξη της λατρείας τους για τη συγκεκριμένη μπάντα.

«Τρεις φίλοι που γουστάραμε το stoner rock, φτιάξαμε τους Pools of Mercury την άνοιξη του 2012, μετά από λίγους μήνες και ένα jam με έναν πολύ καλό φίλο, ήρθε ο Foum στη δεύτερη κιθάρα και γίναμε τέσσερις.»

Τέλη Ιουνίου του περασμένου χρόνου, άρχισαν οι ετοιμασίες για το EP τους «Summertime Dopes», τίτλος που «περιγράφει όσο δεν πάει ό,τι ζούσαμε εκείνη την περίοδο͘ ζέστη, ιδρώτας, καλή παρέα και ατελείωτες ώρες μουσικής». Τα τύμπανα γράφτηκαν στο Planet Rec Studio, ενώ τα υπόλοιπα – μπάσο, κιθάρες, φωνή – στο προβάδικο των Half Gramme of Soma στον Πειραιά. Τα τελευταία εφέ προστέθηκαν τον Οκτώβρη ενώ αυτό τον καιρό βρίσκεται στη διαδικασία του μιξαρίσμαστος. Αξιοσημείωτη η συμμετοχή των φίλων (πλέον) και επίσης psychedelic/stoner rock μπάντας, 1000mods, στο project.

Λίγους μήνες αργότερα, τον Σεπτέμβριο, έρχεται η συμμετοχή τους ως opening act στο Praise the Fuzz vol. 7 Generator Party,  το οποίο αποτελεί «highlight», όπως είπαν χαρακτηριστικά, της μέχρι τώρα πορείας τους, και ήταν ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα. Όταν μάλιστα τους ρώτησα πού θα ήθελαν να παίξουν, μου απάντησαν όλοι σχεδόν ταυτόχρονα, ότι το «άπιαστο», θα ήταν μια εμφάνιση στο Duna Jam της Σαρδηνίας, μία συνάντηση ανάλογη ως προς τη φιλοσοφία με το Praise the Fuzz, αλλά σαφώς μεγαλύτερου βεληνεκούς.

Λίγο αργότερα η κουβέντα «έφυγε» από τις εμφανίσεις και τα όνειρα και στράφηκε προς τις απόψεις τους για τη μουσική γενικότερα, τα φεστιβάλ που δίνουν ευκαιρίες σε νέους μουσικούς και τις μπάντες που θαυμάζουν και ζηλεύουν – με την καλύτερη των εννοιών.
Σε αντίθεση με άλλα άτομα της ηλικίας τους, που κυνηγάνε την αναγνώριση μέσω διαγωνισμών και φεστιβάλ, τέσσερα νέα παιδιά που διατηρούν low profile, με εξέπληξαν ευχάριστα με τις ρομαντικές τους απόψεις περί μουσικής.

«Η μουσική για μας, δεν είναι μπάλα: κέρδισες τον αντίπαλο και πήρες τους βαθμούς της νίκης. Γουστάρουμε αυτό που κάνουμε και στεκόμαστε μακριά από συγκρούσεις. Πάνω απ’ όλα είναι η μουσική και όχι η προβολή μας, γι’ αυτό το λόγο είμαστε και αντίθετοι σε οποιοδήποτε φεστιβάλ ή διαγωνισμό που στηρίζεται στον ανταγωνισμό.»

Σίγουρα, τα λόγια τους αυτά, και η γενικότερη στάση τους και πορεία, ήταν που τους χάρισαν από τον πρώτο κιόλας καιρό θετικά σχόλια και άμεση ανταπόκριση/στήριξη από πρόσωπα και συγκροτήματα του δικού τους χώρου. «Αγκαλιάστηκαν», ωστόσο, σε σύντομο χρονικό διάστημα από άτομα και εκτός μουσικής, δημιουργώντας, έτσι, φιλίες που κρατάνε ακόμα και σήμερα.

Θαυμάζουν πολύ μπάντες όπως: Kyuss που αποτελεί τη μεγαλύτερη επιρροή τους από τη stoner σκηνή, καθώς τους θεωρούν κάτι παραπάνω από μια απλή μπάντα͘ - είναι γι’ αυτούς «στάση ζωής» -, Los Natas, για την πρωτοτυπία τους, καθώς είναι η πρώτη μπάντα που έπαιξε ισπανόφωνο stoner, Acrimony, 1000mods, Nightstalker, Routes.

Επίσης Sleep, Colour Haze, Samsara Blues Experiment, Hawkwind, Eloy, Sadhus the Smoking Community, Pink Floyd, Doors και φυσικά παλιούς Black Sabbath.

Τέλος, μιλήσαμε για τα μελλοντικά τους σχέδια, που δεν είναι άλλα από ακόμα περισσότερα live, η κυκλοφορία του EP τους και λίγο αργότερα – γιατί όχι; - ο πρώτος τους δίσκος. Τους ευχήθηκα τα καλύτερα, και με τον καφέ να έχει προ πολλού τελειώσει, δώσαμε ραντεβού στην επόμενη live εμφάνισή τους.

Περισσότερα για το live στη Θεσσαλονίκη θα βρείτε εδώ.

Συνέντευξη στην Ελπίδα Πουρναρά